چ شده؟
حقیقت اینه که تابستونی که همه پی کلاس زبان و باشگاهو کوه و دشت و دمرن؛ من تمرگیدم تو خونه و منتظر تا عمر به سر آید؛ بعد از منی که در حالت عادی اینقدر پوچم توقع پزشکی دانشگاه تهران داشتند عزیزان. بابا همه چون با هوشن (نه حالا تو هستی:/ ) که قله فتح نمیکنن ، یه سریام مث ما داغوووون. انگل جامعه. بخور و پس نده. ۲۲ساعت شبانه روزو میشینن ذل میزنن، به کجا؟ الله اعلم.
گوشیشونم اشتباهی جا لیوان میبرن تو آشپزخونه که آب یخ بخورن آخرش به‌خودشون میان میبینن دارن چایی فوت میکنن.
مامانه میگه عینکمو بده، کنترلو بر میدارن میدن به داداشه.
سرشونم تو گوشی و تی وی و کتاب و هیچ کوفتی نیست.
اینا نیستن کلن. ولشون کنید. شاید خوب نشن ولی حداقل ویروسشونو انتقال نمیدن! نکبتا رو!
+اونایی که میاین رد شدنی یه چرت و پرت میگین میرید. از الان با همتونم : مرض
++دوستان سوء تفاهم نشه با اوناییم که رد شدنی میان مزه میپرونن. وگرنه شما چش مایی
